ഒരു മരത്തണലിൽ
തലചായ്ച്ചിരുന്ന്
വല്ലപ്പോഴും വായിക്കുക
സ്വന്തം ജീവിതത്തെ....
അമ്മയുടെ ഗർഭപാ(തത്തിൽനിന്നും
ശ്മശാനത്തിലെ ആറടി
മണ്ണിലേക്കുള്ള യാ(തയിൽ
കണ്ടു മറന്ന മുഖങ്ങളെ.....
മുഖംമൂടികളെ....
ഭിക്ഷനൽകിയ കരങ്ങളെ
അഭയം നൽകിയ മാടങ്ങളെ...
വെറുതെയൊന്നോർത്തെടുക്കുക.....
ചോദിക്കുക സ്വയം
ഞാൻ നിനക്കാരായിരുന്നു....
മകളോ പെങ്ങളോ
(പണയിനിയോ പത്നിയോ
അമ്മയോ സുഹൃത്തോ....
അതോ ആരുമല്ലെങ്കിലും
ആരൊക്കെയോയാണെന്നു
നടിക്കുന്നവളോ.....
അവസാനം ചോദിക്കുക
ഭൂമിയോട്
അവളുടെ വാടകക്കുടിശ്ശിക....
കാറ്റിനോടും മഴയോടും
മഞ്ഞിനോടും വെയിലിനോടും
കൈവീശിക്കാണിക്കാൻ
മറക്കരുത്.....
ഇനി പുറപ്പെടാം
ഒരു യാ(ത.....
തനിച്ച് തീർത്തും തനിച്ച്...
No comments:
Post a Comment